I.K.A. : Η καλή μέρα...

Καλημέρα,λέω στον εαυτό μου αφού σηκωθώ μετά το χτύπημα του ξυπνητηριού.Σήμερα πρέπει να τρέξω στο ΙΚΑ να μου βάλουν μια υπογραφή στο χαρτί που είχα πάρει απο τον οφθαλμίατρο για να μπορέσω μετα να το δώσω σε ένα μαγαζί με οπτικά για να πάρω γυαλιά/φακούς επαφής, αναλόγως την διαθεσή μου.

Μουντός καιρός χωρίς βροχή και μια αίσθηση πνιγηρής ζεστής ατμόσφαιρας λόγω αυξημένης υγρασίας.Φτάνω. Μπαίνω ρωτάω στο πρώτο γκισέ στο ισόγειο, μπλα υπογραφή μπλα οπτικά μπλα .
- Θα πάτε πάνω να ρωτήσετε.
-οκ ευχαριστω, απαντώ.

Πάνω.
-Μπλα υπογραφή μπλα...
-Πηγαίντε στο γραφείο του διευθυντή να σας το υπογράψει.
-οκ ευχαριστώ.

Έξω απο το γραφείο που ηταν ανοιχτό και κανένας μέσα, περίμενα 10 λεπτά.Όμως 3 ωρες έπρεπε να περίμεναν και όλοι οι γέροι που ήταν εκεί από τις 8.
Έρχεται επιτέλους μια γιατρίνα, μπαινει μέσα στο γραφείο, κοιτάει, με βλέπει εμένα μπάστακα να κάθομαι μπροστά στην πόρτα και με ρωτά:
-τι θα ήθελες?
-Μια υπογραφή για το χαρτί του οφθαλμίατρου.
-Α, λείπει σήμερα ο διευθυντής, οπότε να πας στον οδοντίατρο εκεί απέναντι.
(wtf??? σε οδοντίατρο με στέλνει? αυτός είναι ο υποδιευθυντής?)

Πάω. Ήταν ευτυχώς εκεί ο τυπάς και άλλες 2 γιατρίνες και γκομένιζε στο ιατρείο του. Του λεέω τα γνωστά, παίρνει το χαρτί το κοιτα και λέει:
-Δεν ξέρω αν μπορω να βάλω υπογραφή γιατί εδώ ειναι παλιά ημερομηνία, αλλά κάτσε να ρωτήσω.
Πάει στο γκισέ ρωτά και έναν εκεί. Αυτός λέει ότι έχει περάσει η ημερομηνία και ότι έχει λήξει.
-Δεν έχει λήξει, ακόμη έχω περιθώριο 5 ημερών.
-Όχι μπλα λήξει,μπλα, να βγάλεις άλλο, μπλα.

Λογομαχία για λίγο. Ο οδοντιατρος την κάνει με ελαφρά, τελικά κερδίζω την λογομαχία και τον κυνηγώ από πίσω να μου βάλει την γαμημένη υπογραφή.
-Οκ μπορείτε να υπογράψετε.
-Είσαι σίγουρος? κάτσε να ρωτήσω.
...

Τέλος πάντων, την βάζει επιτέλους, αφού ρώτησε και είδε οτι είχα δίκιο.

Πάω στα οπτικά.Την δέχονται κανονικά, αλλά μου λένε ότι για να είναι σιγουροι πρέπει να πάω στο ΙΚΑ να ρωτήσω αν θα υπάρχει πρόβλημα όταν θα την παραδώσουν αυτοί υστερα απο ένα μήνα και αν θα είναι εμπρόθεσμη.
Ε με τα πολλα λόγια έρχεται ο υπάλληλος από τα οπτικά μαζί και ξαναπάω στο ΙΚΑ.
Αυτή τη φορά ανεβαίνουμε στο 2ο όροφο.
Αφου το σκέπτεται για λίγο ο τυπας και χαιρετάει κανα 2 γνωστούς του, αποφασίζει να πάει να ρωτήσει random σε έναν απο τους γκισέδες.
-Ε γεια σας είμαι απο κατάστημα οπτικών μπλα και έχω αυτό το χάρτι μπλα μπλα μόνο που η ημερομηνία μπλα....
-Πηγαίντε δίπλα εκεί.

-Ε Ε Γεία σας είμαι από το κατάστημα οπτικών μπλα και έχω αυτό το χάρτι μπλα μπλα μόνο που η ημερομηνία μπλα....
-Α ρωτήστε την κυρία δίπλα.
Ο τυπάς και εγώ δίπλα του να με σέρνει μαζί, πάει στο γραφείο το δίπλα που ήταν του "διευθυντή" να ρωτήσει, κοιτάει, κανείς πάλι μέσα( αυτο το γραφειο ηταν στον 2ο όροφο οχι στον 1ο μην τα μπερδεψετε).

Έρχεται μια γυναίκα και την ρωτάει τα γνωστά, οπότε του απαντά: "Αυτη η κοπέλα θα ξέρει".(Καθώς λέει αυτά, ακούγεται κάποιος να φωνάζει και να ωρύεται, αλλά εγώ δεν έδωσα τόση σημασία γιατι είχα αποροφηθεί τόσο στην "δουλειά" μου και δεν με ενδιέφεραι το τι παθαίνουν οι γύρω μου.) Κλασικά αυτά που παθαίνουμε όλοι μας όταν βρισκόμαστε σε ένα κεντρικό δρόμο, πολύβουο ή σε συνωστισμό και δεν μας νοιάζει ο διπλα μας παρα μόνο ο γαμημένος εαυτουλης μας,δεν καθόμαστε λίγο να αφουγκραστουμε τους γύρω μας, το περιβάλλον μας, την κοινωνία μας, μονο ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ γίνεται να τελιώσουμε τις καρμίρηκες δουλειές-υποθέσεις μας.

Λοιπόν ο τυπας μου πάει στο γκισέ της κοπέλας που "ήξερε για την υπόθεσή μας", της λέει το κατεβατό (απ'έξω το είχε μάθει ο πουστης :P) και αυτή κλασσικά κοιτώντας τον με το βλέμα της αγελαδας και ;σκεπτόμενη?! για λίγο απαντά; -να η γυναίκα εκεί θα ξέρει-. Η γυναίκα ήταν στον ίδιο γκισε δύο θέσεις δίπλα της .

Εκεί τραντάζομαι γιατί επιτέλους βγαίνω απο τον υπνωτισμένο μου κόσμο και ακούω τον γεράκο που ωρυόταν πριν (δεν ειναι τοσο γέρος καμια 60αριά ισως), να σπαράζει και να λέει:
ΡΕ ΘΕΛΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΟΥ ΠΕΙΝΑΩ ΠΕΙΝΑΩ ΕΧΩ ΝΑ ΦΑΩ 5 ΜΕΡΕΣ. ΦΕΡΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΟΥ.(και κατι ακόμη που δεν θυμαμαι.)
Εκείνη τη στιγμη ο χρόνος παγώνει και όλοι κοιτάζουν εκείνον και την "διευθύντρια" που της είχαμε μιλήσει πριν, να του φωνάζει κι αυτη ότι θα φωνάξει το 100 και άλλες απειλές κ υπεκφυγές.

Τέλος πάντων ο τυπάς μου από τα οπτικά καταφέρνει και μπουκάρει στη σειρά, ρωτάει την άλλη γυναίκα .Αυτή του λέει "ο κύριος εδώ (διπλα της) θα ξερει". Ξανά λέει το κατεβατό και τελικά αποφασιζει ο υπάλληλος να πει: "ναι θα είστε εντάξει".
Μπουαχαχαχαχαααχαχαα, δεν υπάρχει αυτό. Έβλεπα στο βλέμμα του ότι κατι δεν του πήγαινε καλα σαν να έλεγε "τι με ρωτάνε τώρα αυτοί;".

Τέλος, πάμε πάλι στα οπτικά και παραγγέλνω τους φακούς.

Πριν φτάσω σπίτι, στα 50 μετρα περίπου, περνώντας από την πλατεία μιας εκκλησιάς ρίχνει και μια ωραία μπόρα έτσι για να έχουμε ένα ωραίο βρεγμένο τέλος.



Α μην ξεχάσω: Όσοι έχετε πρόβλημα μυωπίας ή γενικά όρασης, ΠΑΝΤΑ μόλις πάρετε το κωλόχαρτο απο τον οφθαλμίατρο πεταχτείτε την ιδια ωρα να σας βάλουν υπογραφή και μετα αγοράστε αμέσως γυαλιά/φακούς. Γλυτώστε την ταλαιπωρία μα τον γαμημένο Δια.

by konstantir