Όσο υπάρχει το ρουσφέτι θα υπάρχουν κ άγιοι









Konstantir

Γιορτές

Τι ωραία όταν είσαι φοιτητής να πηγαίνεις σπίτι σου στις γιορτές, ε? (Αν σπουδάζεις δηλαδή σε άλλο μέρος και όχι στο πατρικό σου).
Έρχεσαι σπίτι, χαίρεσαι που τρως επιτέλους το φαγητό της μητέρας, χαίρεσαι που θα δείς τους "παλιούς" σου φίλους ,(δεν χαίρεσαι καθόλου που βλέπεις συμμαθητές και πρέπει να κάθεσαι σε κάθε έξοδο να τους χαιρετάς και να λέτε τα "νέα" σας),ειδικά άμα είναι και στην επαρχία το σπίτι και έμενες μέσα στο καυσαέριο χαίρεσαι πιο πολύ.

Όλα καλά μέχρι εκεί.

1η μέρα περνά,2η , 3η , 4η , έχεις αρχίσει και σαλτάρεις.Μπαίνεις λίγο στο νετ, ακούς λίγο μουσική,facebook,μσν,κάνα φόρουμ, αλλά νιώθεις οτι πλήττεις.
Βλέπεις στο facebook τους παλιούς σου συμμαθητές, κανένας δεν σου μιλάει αλλά ούτε και εσύ κάνεις την αρχή μιας και ξέρεις την συνέχεια μιας τέτοιας "συζήτησης".
Μπαίνεις σε κάνα τσατ να ξεγελάσεις τον εαυτό σου (γνωρίζοντας τι θα συναντήσεις εκεί), σου σπάνε τα νεύρα με τα καθυστερημένα και βγαίνεις.

Ωπ να 'μαστε πάλι google.gr
Βαριέσαι,δεν είναι ώρα ακόμη να βγεις με τους φίλους για βόλτα και δεν ξέρεις τι να κάνεις.
Ίσως προσπαθήσεις να διαβάσεις λίγο για την σχολή, εν τω μεταξύ υπάρχει και μια εργασία να σε βαραίνει που σου έβαλαν για τα χριστούγεννα αλλά ακόμη να την αρχίσεις,ούτε καν την έχεις διαβάσει να δεις τι λέει.

Σκατά

Βαρεμάρα

Πάει ο μύθος των γιορτών.

Μαλακίες φορτώνουμε το είναι μας με διαφημίσεις και νομίζουμε οτι "έτσι είναι".

Σκατά

Βαρεμάρα

Καλά χριστούγεννα Καλή πρωτοχρονιά

Konstantir